در کشور ایران ،نظافت شهری از تصویب قانون بلدیه به تاریخ 20 ربیع الثانی 1325 هجری قمری به عهده شهرداری ها گذاشته شد .متعاقباً براساس قانون 1334 شمسی ((مراقبت در امور بهداشت )) بخشی از وظایف شهرداری ها شد .در سال 1375 شمسی وزیر بهداشت ،درمان وآموزش پزشکی کشور درتاریخ 28/7/1376 طی نامه ای درخواست کرد تا به منظور جلوگیری از اشاعه بیماریها از طریق زباله وتامین سلامت وارتقاء بهداشت جامعه وباعنایت بهحساسیت وخطرناک بودن زباله های بیمارستانی ،تفکیک ،جمع آوری ودفع مواد زائد بیمارستانی طی دستورالعملی که توسط کمیته کشوری مدیریت بهداشت زباله تدوین شده است توسط استانداران سراسر کشور وپس از مطرح شدن در شورای بهداشت هر استان ، با دقت اجراشود .در این دستورالعمل که اولین گام همه جانبه جهت اجرای مدیریت مواد زائد بیمارستانی در کشور می باشد ،جزئیات قابل توجهی در خصوص نحوه جمع آوری شرایط محل نگهداری موقت زباله های بیمارستانی ارائه شده وجهت دفع زباله های خطرناک از روش دفن ترانشه های ویژه با استفاده از پودر آهک توصیه شده است .
به علت اهمیت این دستورالعمل که هم اکنون در بیمارستانهای سراسر کشور با همکاری شهرداریها در حال اجراست متن کامل آن به شرح زیر آورده شده است :
به منظور ارتقاءبهداشت وسلامت جامعه وکاهش عفونتهای بیمارستانی :
1. مواد زائد جامد معمولی یا شبه خانگی بیمارستانی بایستی در کیسه زباله مقاوم مشکی رنگ جمع آوری ودر مخزن آبی رنگ قابل شستشو نگهداری وهمراه مواد زائد جامد خانگی جمع اوری ودفع گردد .
2. زباله های نوک تیز وبرنده در جعبه (محفظه ) مخصوصی جمع اوری وهمراه زباله های خطرناک دفع گردد
3. زباله های خطرناک در کیسه زباله مقاوم زرد رنگ جمع آوری ودر مخزن زردرنگ قابل شستشو وضدعفونی نگهداری وتوسط شهرداری به محل دفن منتقل ودر ترانشه های ویژه با استفاده از پودر آهک دفن گردد .
4. پسمانده های مواد رادیواکتیو تحت شرایط خاص خود زیر نظر مسئول بهداشت پرتوها (فیزیک بهداشت ) بخش مربوط جمع آوری ،نگهداری وطبق ضوابط دفع گردد .
5. اعضا ءواندامهای قطع شده (یا قسمت های جداشده بدن ویا جنین سقط شده ) باید بطور مجزا جمع آوری وبرای دفع در گورستان محل ،حمل شده وبه روش خاص خود دفع شود .
6. حمل زباله های بیمارستانی بخصوص زباله های خطرناک احتیاج به وسیله حمل مخصوص باعلامت خاص زباله های عفونی دارد .
محل نگهداری موقت زباله بایستی دارای شرایط زیر باشد :
1. ارتباط مناسب با بخش ها داشته باشد .
2. از نظر آلودگی حداقل مزاحمت را داشته باشد .
3. حتی الامکان از بخشهای مختلف وآشپزخانه بدور باشد .
4. قابل شستشو وضدعفونی کردن باشد .
5. جهت نگهداری انواع زباله بیمارستانی قسمت بندی شده باشد .
6. نظارت بهداشتی وایمنی کاملاً رعایت شده باشد .
-وسایل تزریق ،کیسه های خون وسرم و وسایل زائد آلوده پانسمان که در بخشهای عادی مصرف می شود لازم است پس از انجام کار توسط مسئول مربوط ه به قسمت اتاق درمان ایستگاه پرستاری به منظور قرار دادن در ظرف زباله های خطرناک منتقل گردد .
- بطور کلی بازیافت زباله های بیمارستانی ممنوع است .
زباله های معمولی یا شبه خانگی شامل :
زباله های قسمت های اداری – مالی ، آشپزخانه ،آبدارخانه ،پایون کارکنان می باشد .
زباله های نوک تیز شامل :
سرسوزن – تیغ و.... که در جعبه وقوطی جمع آوری می گردد .
زباله های خطرناک شامل :
زباله های اتاق عمل ،اتاق زایمان ،بخش اورژانس اتاق درمان ایستگاه پرستاری ،بخش آی سی یو ،بخش تزریقات ، بخش پاتولوژی ،آزمایشگاه ،بخش عفونی ،بخش اتوپسی ،اتاق پانسمان ،بخش دیالیز ،اتاق ایزوله ،بانک خون ،بخش سوانح سوختگی ،داروهای تاریخ گذشته وته مانده داروها ومواد شیمیایی وبطور کلی زباله های عفونی که عبارتند از : کلیه پارچه ها والبسه آلوده به خون وغیره وگاز وپنبه مصرف شده برای پانسمان ،نمونه های آزمایشگاهی محیط های کشت مربوطه ، اقلام پلاتیکی مانند سوند، دستکش ، کسیه دارو ،سرنگ فیلترهای دیالیز و.... می باشد .
- در بخش ها ضرورت دارد که برحسب مورد از ظروف مجزا برای جمع آوری مواد زائد جامد (شبه خانگی خطرناک ) استفاده شود که برای زباله های شبه خانگی یا معمولی ازکیسه مقاوم مشکی ومخزن آبی رنگ وبرای زباله های خطرناک از کیسه مقاوم زرد رنگ با مخزن زرد رنگ استفاده شود ودر صورت عدم وجود کیسه زباله مقاوم از دوکیسه همرنگ داخل یکدیگر استفاده وبه طریق بهداشتی حمل ودفع گردد .
منبع : وبلاگ محیط زیست ایران - علی نمازی
ابراهیم ندرلو - مدیر سایت موژ